Zondag 14 februari: Valentijnsdag. Jarenlang heb ik er niets mee gedaan. Ik vond en vind het een commercieel gebeuren en dan heb ik er al niets meer mee. Nu ik maandag weer een les ga geven aan de ouders en kinderen maak ik er toch een thema van. Ik merk sowieso dat het meer in mijn hoofd ronddartelt dan andere jaren. Waarschijnlijk komt dat omdat ik nu meer in contact leef met mijn hart dan voorheen.
Nog steeds merk ik dat ik veel in mijn hoofd kan leven...gedachten zijn er altijd, nieuwe plannen en ideeën soms volop. Super fijn is het om te merken dat ik die plannen en ideeën kan laten zakken naar mijn hart om te kijken en vooral te voelen welke echt goed voelen voor mij. Dat laten zakken doe ik in momenten van stilte.
Soms ga ik er echt voor zitten: mediteren, vaak is het 's avonds in bed voor het slapen...ik lig dan op mijn rug met een hand op mijn hart en een hand op mijn buik. Ik let op mijn ademhaling en mijn hoofd wordt leeg....en dan komen de gevoelens/stemmetjes in mijn hart naar boven...dan hoor ik mijn werkelijke ikke.
Zo'n roze hartje als hiernaast op de foto draag ik vaak in mijn broekzak, vaak in periodes. In de loop van de dag raak ik het aan, soms toevallig, soms bewust. Dan ben ik weer even heel bewust van mijn eigen ikke...van mijn ademhaling, van mijn rust. Maar vooral ook van hoe groot eigenlijk mijn hart is en hoeveel mensen daar ondertussen een plaatsje hebben gekregen. En gelukkig ook hoe blij ik met mijzelf ben.
Valentijnsdag: wordt bewust van je eigen hartdag! zou ik willen zeggen. Besteed deze dag dan ook vooral op jouw manier met aandacht en liefde voor jezelf en de mensen die wonen in je hart....wat zijn jouw plannen?
